Overheden kan je onder andere indelen naar de mate van objectiviteit, ofwel in hoeverre de inkomstenbronnen en diensten van de staat toegankelijk zijn voor haast alle inwoners of slechts voor een klein aantal. Denk bij deze laatste groep aan bijvoorbeeld Zimbabwe of tot voor kort Libië, waar regimes fungeren als meedogenloze parasieten op ‘hun’ rechteloze bevolkingen.

Ogenschijnlijk behoort Nederland met zijn grondwettelijke waarborgen en hoge niveau van dienstverlening tot het andere uiterste, ook al zouden volgens velen de belastingen wel wat mogen dalen.

Vreemd genoeg verhoogt dit ‘rechtse’ kabinet deze juist, terwijl het fors bezuinigt op bijvoorbeeld zorg en subsidies voor vrijwilligers. De publieke middelen worden daarentegen in toenemende mate aangewend voor de onstuitbare groei van de bureaucratie, dure externe consultants en natuurlijk de bankiersbonussen.

Wat wordt straks ons Tahrir-plein?

DF

(ingekort in Metro, 13/9/2011)

Tags:     Arabische Lente   |   bankwezen   |   belasting   |   democratuur   |   verzet   |   vrijheid