Als geïmporteerde “ras-Amsterdammer” waag ik me al jaren zelden buiten ‘s lands hoofdstad maar zo nu en dan is het onvermijdelijk om ‘De Beschaving’ enkele dagen te verlaten.

Op Centraal Station zet ik dan mijn fiets ergens en deponeer ploertendoder, spetsnaz duikmes, tieraps en busje met sarin in een kluis om vervolgens de trein naar Zeeland te pakken.

In een tijdsbestek van bijna drie uur passeer ik ongeveer een dozijn stations, waar op muren in de omgeving altijd veel graffiti te bewonderen is.

Hoe verder je verwijderd raakt van Amsterdam, des te minder de teksten langs de rails je nog bekend voorkomen.

Extra mooi is natuurlijk als dergelijke kunst al weer half door klimop is overwoekerd.

Vlissingen: E.T., ‘FOK’ & het meisje uit de TV

Admiraal Michiel de Ruyter stamt uit Vlissingen, dat vroeger een belangrijke havenstad was, doch inmiddels zijn er best aardige graffiti en stickers te bespeuren.

Naast logo’s die ook in Amsterdam redelijk algemeen zijn zoals ‘Chiek’ en ZXQL woont er iemand met een vrij grondige hekel aan kernenergie, gezien sticker ‘FOK’.

Kunstenaars spuiten E.T. en andere portretten door voorgevormde stencils, maar ook ‘gewone graffiti’ ontbreekt er niet en al helemaal niet de vuurtoren natuurlijk.

De leukste sticker toonde een TV met een ijsje, waaruit een meisje of vrouw zweeft.

Middelburg: friet met veel mayo & ‘Drama’
De hoofdstad van de provincie Zeeland is een relatief onschuldig plaatsje vergeleken met Vlissingen, waardoor street art haast volledig ontbreekt.

Wellicht inspireerden de volksstammen zwaarlijvige Duitse toeristen een sticker-maker tot de ‘zak friet met extra mayo’, maar in het algemeen is Middelburg toch een klein drama wat betreft deze anarchistische kunststroming.

DF

Tags:     Amsterdam   |   meningsuiting   |   sticker