De samenleving lijkt soms van interculturele haat uit elkaar te spatten. Deze genocidale veenbrand concentreert zich vaker wel dan niet rondom het Marokkaanse volksdeel hier te lande, valt daarbij op.

Een Bredase puber met Noord-Afrikaanse wortels, die zich rapper ‘Ismo‘ noemt, haat joden en homo’s, Nederlandse meisjes worden bespuugd op de kermis van IJmuiden door “een groep van zo’n twintig voornamelijk Marokkaanse jongeren” en uit het meest recente onderzoek naar het wel en wee van de multiculturele samenleving blijkt dat liefst 44 procent van de Nederlanders “minder Marokkanen” wenst.

De populariteit van het volk dat hier heen migreerde sinds 1958, toen de Arabische staat een campagne van tegen de Berbers gerichte moordpartijen en massaverkrachtingen startte, is duidelijk over zijn hoogtepunt heen. Komt er een burgeroorlog, vraag ik me soms af, of is die onderhuids reeds lang gaande?

De zo nu en dan oplevende haatuitbarstingen in het uitgaansleven, op sociale media en in de politiek hebben vast ook hun weerslag op het wereldje van de straatkunst, is mijn vermoeden.

De sticker ‘Lieb Sein’ – en natuurlijk ‘Spread Love Project‘ – vormt hiervan wellicht het meest treffende voorbeeld. De afbeeldingen zie je pas sinds een maand of zes in Amsterdam, maar zijn desalniettemin tamelijk alomtegenwoordig te noemen.

De boodschap: Mensen, laat uw haat varen en toon a.u.b. eens enige beschaving.

DF

Tags:     Amsterdam   |   Marokko   |   overlast   |   sticker