Plegen staat & banken een soort genocide op ons?
In landen als Somalië, Birma, Iran en Zimbabwe mogen mensen die werken voor de overheid burgers martelen, seksueel misbruiken of zelfs doden als zij daar zin in hebben.
Gelukkig hebben Nederlandse ambtenaren deze rechten niet meer, maar nog steeds bezitten zij het privilege om belastinggeld te mogen innen.
Belasting is een onvrijwillige financiële afdracht, waartegenover geen directe tegenprestatie bestaat.
Denk bijvoorbeeld aan hondenbelasting in de Bollenstreek, die ‘volstrekt willekeurig wordt geheven’ en ‘een ware melkkoe’ voor de gemeenten is. Inkomsten uit de belasting zijn stukken hoger dan uitgaven.
“In Noordwijkerhout bijvoorbeeld ging van de 100.000 euro hondenbelasting slechts 30.000 euro naar ‘hond-gerelateerde’ zaken.”
Dit betreft slechts een uiterst bescheiden voorbeeld van ambtelijk parasitisme dat op onrechtmatige wijze burgers verarmt. Gezien de hoeveelheid nieuwe schandalen waarover media welhaast dagelijks berichten doet het surrealistisch aan om nog van ‘incidenten’ te spreken.
‘Verzelfstandiging’ & collaboratie
Om de bevolking efficiënter te kunnen plunderen zijn delen van de overheid ‘verzelfstandigd’, wat inhoudt dat deze met publiek geld gevoede bureaucratieën nu buiten de parlementaire controle vallen.
Ook bleek het praktisch om intensiever met bureaucraten uit aangrenzende sectoren te collaboreren om samen burgers te plukken waar en hoe men kan.
Met behulp van woningcorporaties persen ambtenaren de ‘scheefhuurders’ af en via zorgverzekeraars zo’n beetje de hele bevolking. Daarnaast bleken deze bedrijven ook nog eens veel te hoge premies te rekenen, maar zelf worden ze door ziekenhuizen opgelicht. Wat prachtig toch, die verzelfstandigde overheid!
Naast de ambtenarij is echter het bankwezen toch wel het meest parasitaire ‘wezen’ dat – deels via de staat – de reserves uit personen en bedrijven zuigt.
Waarschijnlijk zijn al tientallen miljarden ‘publiek geld’ verdwenen om financiële instituten in Nederland te redden maar dat betreft slechts een deel van de schade.
Bank’wezen’ en parasitair gesnuif
DNB hield helaas slecht toezicht op deze sector, waardoor die enorm is ontspoord in een ‘bonuscultuur’ die volstrekt losstaat van persoonlijke verdiensten. Een levensstijl van dikke auto’s, cocaïne, dure vakanties en het vergaren van vastgoed en ander bezit is normaal geworden voor een uiterst klein groepje bankiers, juristen en consultants die pensioenfondsen en andere institutionele beleggers plunderen. Maakt niet uit hoe dubieus de belegging, zodra de commissie erop is gecasht is de buit binnen.
Net zoals biologische parasieten energie aan het organisme onttrekken, zo belasten ambtenarij en bankwezen in toenemende mate het ‘moderne Nederland’.
De economische crisis – een direct gevolg van deze plundering – leidde al tot een toename van het aantal zelfmoorden en misschien ook in zogeheten ‘gezinsdrama’s’. Verder zijn er de negatieve effecten op het geboortecijfer, want zowel in Nederland als elders in Europa stellen mensen het krijgen van kinderen uit waardoor ongetwijfeld velen kinderloos kunnen blijven.
Ambtenaren en zeker de hogere regionen van de financiële sector ondervinden hier bepaald geen last van.
Door de recessie zijn allerlei prijzen fors gedaald, wat hun juist een soort luxe-positie verschaft. Ze nemen dus nog maar een snuif coke terwijl het wegbezuinigen van buurthuizen ertoe leidt dat jongeren zich in portiekjes wenden tot het goedkopere speed.
Gerelateerd:
‘Ere’divisie: voetbal, oplichterij & politiek
De verzorgingsstaat: slow-motion Auschwitz 2.0
BV Nederland: onheilspellende ‘cracks in the ice’
Affaire Büller: medici blind voor ‘macro-gezondheid’
Mythe: de overheid voorkomt chaos
Tags: bankwezen | belasting | bureaucraat | corrupt | democratuur | genocide | kredietcrisis | vrijheid