“Die Engelse boekverslagen heb ik gistermiddag allemaal gemaakt, dus heb ik vandaag veel tijd voor eco.”

“Dat deed je vlot”, zeg ik met een mengeling van verbazing en bewondering, waarop de leerling antwoordt: “Oh, peace of cake, je plukt gewoon een dergelijk verslag van internet uit het Duits, Frans of Spaans, gooit het in ‘Google vertalen’, checkt vervolgens of de zinnen lopen en klaar is Kees.”

Waarschijnlijk zal de meerderheid der docenten zich om zulk soort fraude niet heel erg druk maken, maar toch zijn er ongetwijfeld ook die dagelijks Wikipedia afgrazen op zoek naar mogelijk plagiaat. Sommige leraren gebruiken daarvoor zelfs gespecialiseerde software. Overigens had de scholier die me dit onlangs vertelde ook hierop een mooie oplossing bedacht:

“Nog steeds gebruik ik teksten van internet voor werkstukken, maar daarnaast voeg ik andere teksten toe met onzichtbare letters, achter de bijgevoegde afbeeldingen. Knappe software die dat ontdekt.”

Of tegenwoordig de gemiddelde scholier tijdens het maken van een werkstuk meer leert over het onderwerp waarom het de leraar te doen is, of dat hij vooral bedrevener wordt in het misleiden van anti-plagiaat software durf ik niet te zeggen, maar hoe dan ook is de wapenwedloop tussen scholieren en docenten nog springlevend!

David Frankenhuis

Tags:     humor   |   natuur