Ik schat dat de meeste Nederlanders met een typisch ‘westerse blik’ de politieke ontwikkelingen in Rusland bezien. “Tot 1917 was er de tsaristische monarchie, toen zo’n tachtig jaar communisme en sindsdien is er de ‘overgang’ naar de democratie.” Ook al is het natuurlijk niet onmogelijk dat er binnen afzienbare tijd een serieuzere democratisering plaatsvindt in het land, de tegenkrachten der siloviki en andere invloedrijke bureaucraten kan men beter niet onderschatten.

Vrijheidlievende Russen doen weliswaar uiterst moedige pogingen om de huidige ‘democratuur’ te bestrijden, maar Poetin & Co hebben het staatsapparaat tot hun beschikking en bewezen al diverse malen vrijwel nergens voor terug te deinzen.

Nu hij is herkozen tot 2018 doen gevestigde belangen – de zogeheten ‘macht-verticale‘ – allerlei pogingen zich ook ná die termijn van een machtsbasis te verzekeren. Misschien wel de opvallendste hiervan is het voornemen van de organisatie ‘Russische Officieren’ tot oprichting van een eigen partij.

De politieke groepering heet ’Verdedigers van het vaderland’ en voert patriottisme, de familie, geloof en onderwijs hoog in het vaandel.

Voorzitter Nikolai Sobolev rekent vooral op steun vanuit de regio’s en zegt dat de ideologie in ieder geval pro-Kremlin zal zijn.

Wel maf, zo’n club in het parlement die exclusief militairen vertegenwoordigt, en wellicht intimiderend voor de overige politieke groepen. Rusland heeft al niet zo’n sterke democratische traditie en de scheiding der machten verwart er bovendien door.

What’s next? De Geheime Dienst Partij voor Transparantie & Democratie?

David Frankenhuis

Tags:     bureaucraat   |   democratuur   |   ideologie   |   leip