Dit is een interview per email met straatkunstenares ‘Dus Amsterdam’.

Op welke leeftijd startte je je artistiek te uiten en hoe verliep dat proces / wanneer begon je aan straatkunst?

Ik teken al vanaf het moment dat ik stiften kreeg. In 2010 ben ik begonnen met street-art, werk wat ik anders zou weggooien plakte ik voor dat we de kroeg indoken op de straten van Amsterdam. In 2011 heb ik me aangemeld voor de masterclass van Imagine IC “From Graffiti to Street-art”. Daar kwam ik in contact met Micky la Rock en Zaira.

Heb je, als autodidactische kunstenares, ook voordelen op ‘reguliere kunstenaars’, of had je achteraf bezien toch graag een formele studie erin gevolgd?

Ik weet niet of het een voordeel is om alles zelf te leren, weet alleen dat de kunstacademie niets voor mij zou zijn. Toen ik net in Uithoorn kwam wonen heb ik me wel aangemeld voor Rietveld de avond studie. Op het laatste moment ben ik uitgeloot en ben daar achteraf erg blij om.

Je verdient een deel van je inkomen met een reguliere baan en geeft bovendien een fors deel van je opbrengsten uit kunst aan goede doelen. Hoe kijk je aan tegen kunstenaars, geld en ‘gesubsidieerde kunst’?

Ik geef 100% aan het goede doel. Ik vind dat een kunstenaar – of die nou gesubsidieerd wordt, werkloos is of bakken met geld verdient – niets afdoen aan het feit of zijn werk goed genoeg is. Ik merk zelf dat ik het geweldig vindt om kunst te creëren, maar heb heel veel moeite met de zakelijke kant, omdat dat mij niet interesseert.

Is, in jouw optiek, straatkunst een vorm van idealisme (kunst toegankelijk maken), exhibitionisme (‘Kijk mij’), beide, of spelen er juist heel andere motieven een rol?

Ik ben begonnen om mijn “troep” thuis op te ruimen daarna kwam ik steeds meer street-art tegen en als je goed kijkt zit heel Amsterdam en andere steden er helemaal vol van. Daarna werd het een motivatie om mensen te laten lachen die iets zien hangen en mee kunnen nemen naar huis. Lange tijd heb ik mijn mailadres dan ook op de art gezet zodat mensen me kunnen mailen, de meest geweldige reacties over de hele wereld stromen dan binnen.

Hoewel je zonder meer vrolijk en gelukkig overkomt, heeft in elk geval een deel van je kunst een zeer ‘donkere inslag’, waaronder onthoofde meisjes, zombies en moorden. Inspireren gruwelen uit de media je tot kunst of wil je e.e.a. aan de kaak stellen?

Ik denk meer dat ik zelf een fascinatie voor de dood heb. Zodra er licht is zal schaduw ontstaan.

Zijn er kunstenaars die je inspireren?

Dali, Frida Kahlo, er zijn er zoveel

Gaat straatkunst ‘groter’ worden dan dat het nu is en zo ja, waarom? En in welke richting zie jij bewegingen voltrekken?

Het zal een soort fusion worden waar alle stijlen door elkaar heen lopen, een style zonder hokje (tenminste dat hoop ik, lol )

(Als je nog andere dingen kwijt wil, feel free …)

Ik hoop dat Amsterdam beter na gaat denken waar ze mee bezig zijn. Alles wat Amsterdam is verdwijnt langzaam. Hoeren,vechttoernooien, huizen voor minder rijke mensen, kraakpanden , Slangenpand in de Spuistraat … alles moet een hipster feeling krijgen. Zo jammer hoop dat de Spuistraat kan overleven.

DF

Tags:     Amsterdam   |   sticker