“Ja, maar dit is Nederland. Hier is echt álles mogelijk”, hoorde ik een Surinaamse radiopresentatrice eens zeggen. Haar wijze woorden borrelen op in mijn hoofd terwijl ik lees over de confrontatie tussen het CDA en VVD-minister Zalm over het al dan niet compenseren van de burgers voor de gestegen energieprijzen. Het CDA propageert dit, Zalm is tegen.

“De minister voelt zich gesteund door nieuwe berekeningen van het Centraal Planbureau (CPB)”, waaruit blijkt dat “de gemiddelde koopkracht volgend jaar met 1,25 procent stijgt. De olieprijs is weliswaar iets opgelopen, maar daar staat onder meer tegenover dat de premies voor de voor de nieuwe ziektekostenverzekering lager zijn dan eerder werd verwacht” (Volkskrant, 6 december 2005).

Dat de bevolking qua energie toch al extra duur uit is ligt – naast de aan het prijsniveau gekoppelde en dus meestijgende belastingen en “accijnzen” – mede aan het feit dat de energiebedrijven de emissierechten die voorvloeiden uit het Kyoto-verdrag doorberekenen aan consumenten, terwijl ze er zelf nota bene niets voor hoefden te betalen.

Naast de energiesector profiteren ook de ziekenfondsbedrijven van hun innige banden met de overheid, in dit geval via de meer dan verdubbelde premies voor miljoenen burgers. Echter, voor zo’n vijf miljoen gezinnen compenseert Zalm deze enorme stijging, waardoor de staatsschuld in de toekomst sneller zal toenemen.

Het is dan ook ronduit een gotspe te noemen dat in hetzelfde artikel te lezen valt dat “de minister het financieringstekort zo snel mogelijk tot nul wil terugbrengen.”

DF

Tags:     belasting   |   corrupt   |   democratuur   |   hypocriet   |   natuur