Ik las dat de “begrote invoeringskosten (vier miljard euro) van het rekeningrijden ‘ver’ zullen worden overschreden” en dat voortaan niet alleen automobilisten maar ook andere huishoudens belast worden. Mensen zoals ik die geen auto hebben zullen daardoor zo’n slordige 200 euro per jaar moeten ‘bijdragen’ (Parool, 16 november).

Met de recente en aanstaande belastingverhogingen en stijgingen van allerlei andere vaste lasten in mijn achterhoofd vraag ik me af waar de hebzucht stoppen zal? Wanneer is de honger van minister Bos en zijn adjunct De Jager gestild? Terwijl ik ruim 30 uur per week hard werk kan ik namelijk nu al nauwelijks mijn hoofd boven water houden, net als honderdduizenden – zo niet miljoenen – Nederlanders die niet zo ‘fortuinlijk’ zijn om bij een ministerie, bank of gemeentehuis te werken.

Vrienden en kennissen die in dienst zijn bij bovengenoemde organisaties, vertellen me geregeld de meest onvoorstelbare verhalen over hoe men daar vrijwel ongelimiteerd feest, luiert, verspilt, sjoemelt en ‘publiek geld’ simpelweg opvergadert, terwijl het belastingsysteem steeds meer het karakter aanneemt van een soort ‘intensieve menshouderij’. Dit is niet alleen zeer schadelijk, maar ook heel erg onchristelijk, antisocialistisch en bepaald niet liberaal.

DF

- in Parool op 26/11/2009 -

Tags:     belasting   |   brief   |   bureaucraat   |   democratuur   |   spilzucht