Vandaag werd bekend dat de rechtszaak tegen advocaat en klokkenluider Sergei Magnitsky voorlopig uitgesteld is. De door de Russische rechtbank aangewezen verdediging heeft zo meer tijd zich in het bewijsmateriaal te verdiepen.

Magnitsky zelf vroeg niet om de verdediging, aangezien hij kort na zijn arrestatie in 2009 door medewerkers van een gevangenis werd doodgeslagen. Hij had een megafraude ontdekt waarbij hooggeplaatste bestuurders betrokken zouden zijn, dus hebben Amnesty International en andere activistische organisaties ernstige twijfels bij de huidige gang van zaken. Dit proces tegen een lijk is hoe dan ook een unicum in de Russische geschiedenis.

Het verhaal doet denken aan Nederlandse verkiezingen van 2002, toen Pim Fortuyn ondanks zijn dood toch op de stembiljetten prijkte. En net zoals Magnitsky nu postuum aangepakt wordt door de gevestigde machten, zo werd in 2002 ook Fortuyns afkoelende lijk te Hilversum nog even de oren gewassen in het hoofdredactioneel commentaar van NRC/Handelsblad.

Na de moord had het regime de situatie weer snel onder controle, zodat het laatste decennium er weer een was van stijgende belastingen, toenemende regelzucht en natuurlijk een broodnodige uitbreiding van het ambtelijk apparaat om dit alles in de juiste banen te leiden.

Volkert van der G. is inmiddels bijna weer een vrij man, terwijl de gemeente Amsterdam zich inzake het Wallen-project de laatste tijd liet adviseren door een nep-hoer. Lodewijk Asscher – hoofdverantwoordelijke voor het vastgoed-debacle dat tientallen miljoenen euro’s extra dreigt te kosten – heeft inmiddels al weer een nieuwe functie van waaruit hij zijn idealen zelfs nog beter kan prostitueren. Deze financiële strop voor de gemeente valt hem dus niet meer aan te rekenen.

In zijn ‘Parliament of whores’ (1991, p. 233) schreef de Amerikaan P. J. O’Rourke dat “macht altijd de laagste elementen in het menselijk ras aantrok. Gedurende de geschiedenis is de mensheid onophoudelijk gemaltraiteerd door tuig, (…) de ergste snollen, die er iedere slechte daad of onwaardigheid voor over hebben om macht naar zich toe te trekken: elke overheid is een parlement van prostituees. Het probleem is, dat in een democratie wij zelf de hoeren zijn.”

DF

Gerelateerd:

‘(L)overheid: de staat als pooier’

Tags:     belasting   |   corrupt   |   democratuur   |   Fortuyn   |   gevangenis   |   klokkenluider   |   spilzucht