Volgens ontwikkelingsdeskundigen Pronk, Ruyter en Mestrum moeten derdewereld-landen “de kans krijgen, in een relatief afgeschermde omgeving, hun eigen economie (industrie en landbouw) en democratie op te bouwen (…) voordat ze volledig worden blootgesteld aan de wetten van de wereldmarkt” (Volkskrant, 30 september 2005).

Deze vorm van protectionisme is in vele landen volledig mislukt en was nergens succesvol in het brengen van structurele economische ontwikkeling en/of armoedebestrijding.

Protectionisme heeft in ieder geval vier negatieve effecten, waaronder

(1) een stijging van de prijzen van bepaalde producten als gevolg van het weren van goedkopere, buitenlandse producten, hetgeen nadelig is voor consumenten,

(2) het bemoeilijken van de eigen export omdat andere regeringen tegenmaatregelen nemen zullen (‘handelsoorlog’) en

(3) een vergroting van het belang dat ondernemers zullen (moeten) gaan hechten aan banden met wettenmakers en –uitvoerders, in plaats van zich te richten tot de markt der consumenten en concurrenten.

4) als de nu duurder geworden import-producten als grondstof of halffabricaat fungeren voor producten die men in eigen land produceert, zal de concurrentiepositie van de eigen export verslechteren omdat eigen producten ook duurder worden.

Dat bovenstaande gevolgen een groei van corruptie, inefficiëntie en armoede met zich meebrengt, spreekt voor zich.

drs David Frankenhuis
(politicoloog UvA)

Tags:     belasting   |   corrupt   |   ideologie