Een der geniaalste politieke discussies die ik ooit zag verliep tussen Leo Stevens – hoogleraar fiscale economie en columnist van het Financieele Dagblad – en Toine Manders.

Deze laatste is een in belastingontwijking gespecialiseerd jurist en tevens voorzitter van de Libertarische Partij. Hij komt over als het type libertariër van het meer principiële soort die als zodanig eens bij BNR de immoraliteit van belastingheffing kwam toelichten. De politieke stroming waartoe Manders behoort ziet de fiscus als een half-criminele organisatie die mensen geld aftroggelt met behulp van dwang, dus dreigen met fysiek geweld. Al snel zie je de verbolgenheid opbouwen bij Stevens naarmate de libertariër zich verder verklaart …

(BNR / 2008)

Stevens: “U plaatst zich buiten de rechtsorde, of nog erger, u bederft de rechtsorde!”

Manders: “Nee, ik zou zeggen dat de overheid inbreuk op de rechtsorde maakt, want de overheid is een organisatie die – anders dan iedere andere organisatie – niet met mensen samenwerkt op basis van vrijwilligheid. Elk bedrijf of liefdadigheidsinstelling werkt samen met mensen die vrijwillig bijdragen. Mensen kopen vrijwillig een product van een bedrijf omdat ze dat product meer waard vinden dan hun geld. Aan een liefdadigheidsinstelling doneren mensen vrijwillig omdat ze het doel steunen. Het zijn alleen de overheid en de maffia die zich verlagen tot het niveau van onder dreiging met geweld mensen geld afnemen. De overheid doet dat onder het mom van allerlei goede doelen, maar het doel heiligt de middelen niet. Ook al beroof ik mijn buurman omdat ik een heel nobel doel nastreef, dan nog ben ik een misdadiger, een dief.”

Stevens: “Ik vind het uitermate kwalijk en ik zou eigenlijk zeggen dat het onfatsoenlijk is wat hier gebeurt. (…) Het is gewoon echt laag bij de gronds. Ik dacht eerst ‘het is een geintje, bedoeld om wat discussie los te maken’. Daar ben ik eigenlijk ook voor gekomen. (…)”

(interruptie interviewer richting Stevens: “U zou bijna fysiek geweld willen gebruiken.”)

Manders ziet ondernemers als het voornaamste slachtoffer van de overheid. “Meer dan wie ook zijn zij de dupe van de roofzucht en regelzucht van de overheid. Vrijwel alle belastingen die de overheid incasseert worden geïncasseerd via de ondernemer, die dus wordt gebruikt als een onvrijwillige en onbezoldigde belastingambtenaar. Of het nu gaat om de loonbelasting, BTW, accijnzen of sociale premies. (…) De ondernemer moet ze maar doorberekenen aan de burger in de vorm van lagere lonen en hogere prijzen, en daarbij vaak ook nog de schuld op zich nemen.”

Het verbaast weinig dat Manders vervolgens verklaart geen morele bezwaren tegen belastingontduiking te hebben, maar slechts praktische – de wet.

Stevens kan zich nu niet meer inhouden en verwijt zijn opponent ‘geen bezwaar te hebben tegen crimineel gedrag’.

Dit gaat de hoogleraar ‘mijlen te ver’, net als het ‘verbijsterende woordgebruik’ waarmee Manders de overheid consequent associeert.

Stemadvies: iemand die mijn eigen idee over de staat live zo scherp kan verwoorden heeft in ieder geval de steun van deze principiële niet-stemmer.

DF

Gerelateerd:

‘De democratie voorbij’,

‘Belasting & familiebedrijven‘

“Belastingen omlaag!”

Tags:     belasting   |   democratuur   |   humor   |   ideologie   |   leip   |   roof   |   vrijheid